30 Temmuz 2011 Cumartesi

Bir Bebeğin Dönmesini Beklemek






Bugün itibariyle 36+4. günümüzdeyiz. 2 gün evvel rutin kontrol  için doktorumuza gittiğimizde kızımın bize ufak bir sürprizi vardı. iki hafta öncesine kadar doğum pozisyonuna girmiş olan kızım bu kez yan dönmüştü. Evet yanlış   duymadınız ters falan değil baya yan gelmiş yatıyordu. sadece yan gelip yatmakla kalmıyor bir de yüzüstü yatıyordu. Keyfine düşkün olduğu her halinden belli olan kızımın yüzünü bu hafta görmek malesef ki mümkün olmadı.
Bu durumda normal doğumla dünyaya getiremeyeceğimi düşünerek canım sıkılmaya başlamıştı ki doktorum hemen duruma el koydu. Canını sıkma daha zamanımız var, hemen sezeryanı aklına getirme, bol bol yürü dedi. O gün bir kez daha doktorumla gurur duydum. Her fırsatta normal doğumu desteklediğini bildiren bir doktora sahip olmak gerçekten büyük bir şans. etrafta en ufak bir terslikte sezeryana yönelen ve anne karnındaki bebeği bir  meyve gibi görüp "bu artık olmuş alalım" derecesinde ürkütücü zihniyete sahip olan bu kadar doktor varken buradan doktorumu tekrar selamlıyorum.

Gelelim bize... her ne kadar doktorum canını sıkma dese de eve döner dönmez bebeklerin anne karnında olağan dışı duruşlarıyla ilgili bir sürü araştırma yaptım. Her sitede farklı farklı görüşler olmasına rağmen yaklaşık 6 saatlik bir araştırmadan sonra şu sonuca vardım:

Anne karnında her bebeğin durumu kendine özgüdür. Kimi bebek doğum pozisyonuna girip son ana kadar öyle kalırken, kimisi bir hafta düz bir hafta ters durabiliyor, hatta haftalarca ters pozisyonda durup tam doğum anında dönen bir sürü bebek var. Kısacası beklemek ve pozitif olmak gerekiyor. Her ne şekilde durursa dursun, önemli olan tek şey doğumun kendisinin başlamasını beklemek. başka bir tıbbi neden yoksa sadece Bebeğin anne karnındaki pozisyonunu bahane eden ve planlı sezeryana yönelmenizi isteyen hiçbir öneriye kulak asmayın. Tüm bu bilgileri öğrendiğim faydalı siteyi bundan sonraki yazımda anlatacağım. Eğer durumu benimkiyle aynı bir bebeğin dönüşünün öyküsünü dinlemek istiyorsanız buradan buyrun; Bahar'ın hikayesini okurken ben çok etkilendim...

http://blogcuanne.com/2010/12/29/bir-bebegin-donme-oykusu/
Devamı

13 Temmuz 2011 Çarşamba

34.Hafta


34 HAFTA 1 GÜN / 13 TEMMUZ 2011


40 haftalık muhteşem  yolculuğun yavaş yavaş sonuna gelmekteyim. Bunu en çok da kızımın tekmelerini hareketlerini daha fazla hissetmemden anlıyorum. Sanki sorduğum bütün sorulara cevap veriyor gibi...


BENİM YOLCULUĞUM
Bu haftadan sonra iki haftada bir'e inen doktor kontrollerimizin ilki,ni gerçekleştirdik. Genel bir muayeneden sonra çok şükür kızımda bir problem olmadığını öğrendim. Ama bende problem vardı; hamileliğim boyunca peşimi bırakmayan idrar yolu enfeksiyonu yine ortaya çıkmıştı. Önce çok telaşlandım bebeğe geçer mi diye ama doktorum yüzümdeki kaygıdan anlamış olacak ki;

"Merak etme o kadar ciddi bir şey değil. Hem artık erken doğumu tetiklemesi diye bir şey olamaz. Sınırı aştın bu haftadan sonra istediği zaman gelebilir " dedi ve açıkçası içime su serpti. Yine de önlem olarak antibiyotik kullanmamı önerdi ve başladım.

Sürekli gittiğim eczaneye gittiğimde ise eczacı bayanın da hamile olduğunu öğrendim. Ama bir şeyler ters gidiyor gibiydi yüzündeki ifade. Sonradan anladım ki bir önceki bebeğini prematüre olarak dünyaya getirmişti. Dolayısıyla o süreç onda çok derin izler bırakmıştı ve aynı korkuyu hala yaşıyordu. Hamileliğin bir hastalık olmadığını moralini yüksek tutması gerektiğini söylemek istedim ama o kadar samimi olmadığımız için susmayı tercih ettim. Rabbim herkese bebeğini zamanında ve sağlıklı kucağına almayı nasip etsin...

SENİN YOLCULUĞUN

sana gelince canım kızım bu hafta tam 2400 gram olmuşsun. Doktorumuz çok iri bir bebek olmayacağını ve bu açıdan da kolay bir doğumun bizi beklediğini söyledi. Umarım öyle olur:))))

Ama bu hafta yine sana kızdım. Ultrasonda yine o güzel yüzünü bize göstermedin. Doktor tüm çabaları sonunda ancak yukarıdaki fotoğrafı çekebildi.....

Tekmelerin ve hareketlerin gitgide yavaşlıyor ve yerin daralıyor. Ama merak etme odan o kadar büyük ve güzel ki orada daha rahat edeceğin kesin. Odan, eşyaların, çorapların her şey hazır kızım bir sen eksiksin....
seni bekliyorum, özlemle....
Devamı
Tema resimleri Ollustrator tarafından tasarlanmıştır. Blogger tarafından desteklenmektedir.

© 2011 Zeynep Ceylan, AllRightsReserved.

Designed by ScreenWritersArena | Türkçeleştiren: Furkan Özden