Bundan sonra bana bu zamana kadar çocuk konusunda en çok kafanı karıştıran ne diye sorsalar, cevabım belli artık:
ek gıda konusu....
yaklaşık 4. ayda bu konuyu araştırmaya başladım ve o zamandan itibaren
karmaşıklık da başladı aslında. 4. ayda olmamıza ve sağlık bakanlığı
bile
ilk 6 ay SADECE anne sütü demesine rağmen etrafımdaki hemen
hemen tüm anneler 4. ayda ek gıdaya başlamamı öğütlüyorlardı. hatta
şaşıran bir tavırla, "sen daha başlamadın mı valla benim kızım/oğlum
kahvaltı bile ediyor" demeyi marifet sayıyorlardı. bense çocuğumu
yetiştirmek konusunda her zaman yaptığım gibi güvenilir kaynaklara ve
içimdeki sese inanmayı sürdürüyor ve hepsine kibarca "hayır diyordum,
daha başlamadık..."
4-6 ay arasını bunun gibi annelere cevap vererek ve kızımın ağzına
teklifsizce sokuşturulan ekmek parçalarını savuşturarak geçirdikten
sonra 6. aya geldik....
bu arada bu süreçte elimden bırakmadığım tek bir kitap vardı; Carlos
Gonzales'in çocuk beslenmesi konusunda ders kitabı olarak özellikle
ülkemizde okutulması gereken "Çocuğum yemek yemiyor" kitabı....ders
kitabı benzetmesi bir yana sağlık ocaklarında görev yapan ve nüfusun
büyük çoğunluğunun bebeklerini emanet ettikleri hemşirelerin eğitiminde
bence bu kitap kullanılmalı...neden mi?
efendim bugün 6.ay aşılarımızı olmak üzere sağlık ocağının yolunu
tuttuk.(bebeğinde bir sorun olmadığı müddetçe özel hastanelere para
savurmayı düşünmeyen bir anneyim de ondan) nasılsınız faslı bittikten
sonra konumuz belliydi:
EK GIDA....
hemşiremiz başladı: önce klasik öğütler;cam rende kullanın, püre verin falan...
sonra can alıcı konuya geldik: tüm gıdaları bebeğiniz açken verin. hemen sordum;
-hemşire hanım bu dönemde onu sadece yemeklere alıştırmaya çalışmıyor muyuz?yani önemli olan anne sütü alması değil mi?
-tabi ki alıştırıyoruz diye cevap verdi ve ekledi ama...
"açken yiyecekleri vermezsek anne sütü aldıktan sonra yemez"
yaklaşık bir haftadır kendince ek gıdaya başlamış ve bunu hemşireden
gizleyen bir anne olarak içimden gülümsedim: siz öyle sanın....
bir haftadır zeynebe yaklaşık 5 sebze ve 3 meyve denettim. hatta bugün
kahvaltıya bile başladık. peki bunları açken mi denettim?TABİ Kİ
HAYIR.tüm yiyecekleri emzirdikten yarım saat sonra verdim ve öyle
iştahla yedi ki anlatamam. ben de bir kitabın hayatımda yine bana yol
göstermesinden memnuniyet duydum.
ek gıdalara yeni başlayacak olan ve benim gibi çaresizce bir sürü
bilginin ortasında boğulan anneler; size basit bir kaç önerim olacak:
1.tüm ek gıdaları bebeğiniz anne sütü aldıktan sonra verin(tabi eğer
emziriyorsanız)ancak o zaman bebeğinizin yeterli süt alıp almadığını
bilebilirsiniz.
2. raf ömrü olan ve kolaylık sağlayan hazır karışımlardan(
kahvaltılıklar, püreler, çorbalar) tüm reklam kokan cümlelere kanmayarak
uzak durun.
3. evde ne pişiriyorsanız ikinci haftadan itibaren çocuğunuza da yavaş yavaş tattırın( bu haftaki menüyü yakında yayınlayacağım)
4. eğer vereceğiniz gıdalardan sevmedikleri olursa, ki bu gayet normal, SAKIN ZORLAMAYIN...
Çünkü eğer zorlarsanız içinden çıkılmaz bir savaşta ilk adımı atmış olur
ve sonra doktor doktor bebeğinizi gezdirerek, onun iştahsız olduğuna
herkesi inandırmaya çalışırsınız. çünkü büyük usta Gonzales'in de dediği
gibi:
"İŞTAHSIZ ÇOCUK YOKTUR. İŞTAH BİZİM ÇOCUKLARIMIZDAN YEMESİNİ BEKLEDİĞİMİZ MİKTARLA ONLARIN YEDİKLERİ ARASINDAKİ ORANTIDIR..."
Umarım bu yazıyla benim gibi bir anneye bile faydalı olabilmişimdir.....
